Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, βουλευτής και τέως υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης, τελικά δεν διεκδικεί την προεδρία του κόμματός του, παρόλο ότι είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον. Η απόφασή του αυτή προέκυψε μετά την ανακοίνωση της προέδρου της Βουλής και αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ, Αννίτας Δημητρίου, ότι θα είναι υποψήφια για την προεδρία του κόμματος και την ταυτόχρονη απόσυρση από την κούρσα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Ερωτηθείς από τον «Π» γιατί έκανε πίσω στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία του ΔΗΣΥ, ο κ. Γεωργιάδης απάντησε πως διεκδικούσε για να προσφέρει μια επιλογή αλλαγής για τον Δημοκρατικό Συναγερμό. «Το έπραξα καταθέτοντας μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση, για προεδρία μιας θητείας και με αποκλειστικό σκοπό την ανασυγκρότηση της παράταξης. Όταν διαπίστωσα ότι τυχόν εμμονή στην υποψηφιότητά μου ίσως να αποτελούσε κώλυμα στην αλλαγή, αμέσως αποσύρθηκα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χάρης Γεωργιάδης, στο πλαίσιο συνέντευξής του στον «Πολίτη».
Δηλαδή, το πρόβλημα ήταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου; Εκδηλώσατε ενδιαφέρον με στόχο να απομακρυνθεί από την προεδρία του ΔΗΣΥ ο Αβέρωφ Νεοφύτου;
Σέβομαι και τιμώ τον Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά είναι θέση μου ότι μετά το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έπρεπε να διεκδικήσει ξανά την προεδρία του κόμματος. Επειδή αυτό επιβάλλει η σύγχρονη πολιτική κουλτούρα. Αυτά που είπε νωρίτερα αυτή τη βδομάδα ο Αβέρωφ, όταν απέσυρε το ενδιαφέρον του, έπρεπε να τα πει το πρώτο βράδυ της εκλογικής αποτυχίας.
Και θέμα προσώπων
Είναι θέμα προσώπων; Θα αλλάξει ο πρόεδρος και θα επιλυθούν τα προβλήματα του κόμματος;
Είναι και θέμα προσώπων. Γι' αυτό βλέπουμε ότι στα σύγχρονα ευρωπαϊκά κόμματα η εναλλαγή στην ηγεσία είναι συχνή, ενώ μετά από εκλογικές αποτυχίες είναι ουσιαστικά ο κανόνας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η εναλλαγή στα πρόσωπα δεν πρέπει να συνοδεύεται από κινήσεις που θα βελτιώνουν, θα ενισχύουν και θα εκσυγχρονίζουν μια πολιτική παράταξη που θέλει να παραμένει επίκαιρη.
Αννίτα Δημητρίου ή Δημήτρης Δημητρίου; Ποιος πλησιάζει πιο πολύ στα κριτήρια που θέτετε;
Δεν θα λάβω δημόσια θέση. Αρκετά έχουμε φορτίσει τον κόσμο της παράταξης. Το κάθε μέλος ας ενασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα κατά την κρίση του.
Εκ των προτέρων
Είχατε ένα κακό αποτέλεσμα. Εσείς και τα υπόλοιπα στελέχη της πρώτης γραμμής φέρετε μερίδιο ευθύνης ή μήπως η αποτυχία ανήκει μόνο στον υποψήφιο σας;
Αναμφίβολα υπήρξε μια αποτυχία. Έμεινε η παράταξή μας για πρώτη φορά εκτός δευτέρου γύρου. Και ασφαλώς πρέπει να κάνουμε την αποτίμηση και την αυτοκριτική μας. Εάν με ρωτάτε, έπρεπε πρώτα να διεξαχθεί ένα απολογιστικό συνέδριο και αμέσως μετά να ακολουθούσε η εκλογή της νέας ηγεσίας. Επιλέχθηκε το αντίστροφο αλλά, έστω και έτσι, πρέπει να την κάνουμε αυτή τη συζήτηση.
Υπήρξατε ο επικεφαλής της εκστρατείας.
Βεβαίως, και όπως σας είπα προσβλέπω στην ευκαιρία για την οφειλόμενη ανασκόπηση. Αλλά να υποδείξω ότι η υποψηφιότητα Νεοφύτου ξεκίνησε από μονοψήφια ποσοστά και μετά από μια μακρά και εντατική προεκλογική προσπάθεια έφτασε στο 26%. Αυτό μάλλον ισοδυναμεί με άθλο. Προφανώς αυτό δεν ήταν αρκετό και το σημείο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε είναι ένα: γιατί δεν ακολούθησε και δεν στήριξε τον υποψήφιο της παράταξης ένα τόσο μεγάλο μέρος του κόσμου μας, παρά την υπερπροσπάθεια που έγινε... γιατί ο Νίκος Χριστοδουλίδης απέσπασε μια τόσο σημαντική μερίδα ψηφοφόρων μας;
Το φαινόμενο Χριστοδουλίδη ποιος το δημιούργησε;
Κοιτάξτε, οι εκλογές τελείωσαν, ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ο εκλελεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα ήταν άκομψο να κάνουμε αυτή τη συζήτηση την ώρα που ετοιμάζεται να αναλάβει. Του εύχομαι καλή επιτυχία στη δύσκολη αποστολή που αναλαμβάνει. Εξάλλου, σε άλλους εναπόκειται να αξιολογήσουν παλαιότερες αποφάσεις και επιλογές τους.
Πιο συλλογικά
Σήμερα ο ΔΗΣΥ αντιμετωπίζει μια κρίση. Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια; Υπάρχουν σοβαρές ιδεολογικοπολιτικές διαφορές μέσα στο κόμμα; Οι αποφάσεις λαμβάνονταν δημοκρατικά;
Δεν θα ήθελα με κανέναν τρόπο να υιοθετήσω απόλυτες και μηδενιστικές προσεγγίσεις για το κόμμα μας. Το οποίο ως κυβέρνηση πέτυχε πολλά και κατάφερε παράλληλα να παραμείνει η πρώτη δύναμη. Δικαίως θεωρείται ο Δημοκρατικός Συναγερμός ως ένα από τα πιο πετυχημένα κόμματα της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς. Ούτε όμως θεωρώ ότι είναι όλα εντάξει. Υπάρχουν πράγματι παθογένειες. Και για να διατηρήσουμε τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις αντιμετωπίσουμε.
Δηλαδή;
Η ηγεσία πρέπει να γίνει πιο συλλογική, δεν είμαστε πλέον στις εποχές των μεγάλων ηγετών. Ο πολιτικός διάλογος να γίνει πιο ουσιαστικός και το πολιτικό μας στίγμα πιο ευδιάκριτο. Να είναι στίγμα μιας σύγχρονης κεντροδεξιάς παράταξης, με αρχές και αξίες, που να εκφράζει τη διευρυμένη εκλογική μας βάση. Το έχω πει ξανά, ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν είναι κόμμα της Ακροδεξιάς, αλλά ούτε και είναι κόμμα της Κεντροαριστεράς. Αυτό πρέπει όλοι να το καταλάβουμε. Πρέπει να λειτουργούμε με διαφάνεια, μένοντας μακριά από τακτικισμούς και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις που τελικά μετατρέπονται σε μπούμερανγκ. Να έχουμε ειλικρινείς αλλά διακριτές σχέσεις με τα ΜΜΕ, με την επιχειρηματική κοινότητα και το συνδικαλιστικό κίνημα. Να μην ανεχόμαστε καμία σκιά διαπλοκής. Να είμαστε κοντά στον κόσμο, αλλά όχι ως μηχανισμός εξυπηρέτησης, επειδή προφανώς δεν είναι αυτός ο πρωταρχικός ρόλος ενός σύγχρονου κόμματος. Και πάνω απ’ όλα, πρέπει αποφασιστικά να επιδιώξουμε τη στελεχιακή ανανέωση. Να επενδύσουμε σε νέους ανθρώπους με πολιτικό υπόβαθρο, που θα αναλάβουν ρόλους και ευθύνες. Ρόλους πολιτικούς και όχι βεβαίως ρόλους ακόλουθου ή χειροκροτητή.
Γυρίζουμε σελίδα
Τι ήταν αυτό που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει στον ΔΗΣΥ και να βγουν στην επιφάνεια όλες οι παθογένειες και τα προβλήματα;
Αναπόφευκτα είναι μετά από μια εκλογική αποτυχία που αναδεικνύονται και αναγνωρίζονται τα προβλήματα. Στη δική μας περίπτωση ακόμη μεγαλύτερη επίδραση είχε θεωρώ η διαχείριση της αποτυχίας. Οι ατυχείς παρεμβάσεις μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου δημιούργησαν μια διχαστική όξυνση και έκαναν το ποτήρι να ξεχειλίσει. Ήταν εκεί που αναδείχθηκε χάσμα μεταξύ επιλογών και ενεργειών της κεφαλής και της βάσης. Φτάσαμε στα όρια της διάσπασης. Γι’ αυτό και πρέπει να γυρίσουμε σελίδα.
Αναγνωρίζουμε λάθη
Έπρεπε ο ΔΗΣΥ να ασκεί κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη για φαινόμενα διαφθοράς, για χειρισμούς στο Κυπριακό κ.λπ.;
Μα η κυβέρνηση ήταν κυβέρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ήταν δικός μας Πρόεδρος. Θα ασκούσαμε κριτική στον εαυτό μας; Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δηλαδή ασκεί κριτική στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Ή το κόμμα του Μακρόν ασκεί κριτική στον Πρόεδρο Μακρόν; Είναι ένα να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε. Εντελώς διαφορετική όμως θα ήταν η ρήξη με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη που συγκεκριμένοι κύκλοι -κυρίως εκτός κόμματος- προσπαθούν εδώ και χρόνια να καλλιεργήσουν.
Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος και ο λόγος του Νίκου Αναστασιάδη στο κόμμα, από δω και πέρα;
Είναι ο επίτιμος πρόεδρος της παράταξής μας στον οποίο επιφυλάσσεται ρόλος εγγυητή της ενότητας αλλά και ρόλος συμβουλευτικός προς τη νέα ηγεσία. Ανάλογος θεωρώ πρέπει να είναι και ο ρόλος του Αβέρωφ Νεοφύτου.
Αν καταφέρει σύντομα να βρει τα πόδια του ο Δημοκρατικός Συναγερμός, γιατί να μην συνεργαστεί με τον Νίκο Χριστοδουλίδη; Είναι χρήσιμο για τον τόπο να παραμείνει ο ΔΗΣΥ στην αντιπολίτευση και να κυβερνούν τα κόμματα του λεγόμενου Κέντρου;
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός σίγουρα θα ξαναβρεί τα πόδια του. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Δεν θεωρώ όμως ότι υφίσταται ζήτημα συμμετοχής στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Το λέω αυτό χωρίς να μπορώ βέβαια να προβλέψω το μέλλον ή να θέλω να προκαταλάβω τις όποιες μελλοντικές αποφάσεις της νέας ηγεσίας της παράταξης.
Συλλογικό καλό
Αισθάνεστε πικρία για το ότι ακυρώθηκε η επετηρίδα στο κόμμα; Κανονικά, ήρθε η σειρά σας για την προεδρία του ΔΗΣΥ…
Δεν πιστεύω στις επετηρίδες. Εάν αυτό ίσχυε δεν θα έπρεπε εγώ, σε ηλικία 41 ετών και με προϋπηρεσία δύο μόνο χρόνων στη θέση του βουλευτή, να αναλάμβανα το Υπουργείο Οικονομικών και μάλιστα στην κορύφωση της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που αντιμετώπισε η χώρα μας μετά την τουρκική εισβολή. Πιστεύω στην ικανότητα, την αξία, τη συνέπεια και στη στιβαρή πολιτική παρουσία. Ξέρω την ίδια ώρα ότι στην πολιτική δεν υπάρχει τίποτα που δικαιωματικά σου ανήκει. Και ξέρω κυρίως ότι οι όποιες προσωπικές φιλοδοξίες πρέπει να υποχωρούν όταν το συλλογικό καλό επιβάλλει.
Τον Μάιο θα διεκδικήσετε κάποια θέση στην ηγετική πυραμίδα του ΔΗΣΥ;
Όχι. Είναι αρχή μου ότι στην πολιτική είτε προχωράς, είτε αφήνεις χώρο για τους επόμενους. Αυτό θα πράξω.
Στα δύσκολα
Πόσο σας βαραίνει το θέμα του Συνεργατισμού; Σας ενοχλεί το ότι σας χρεώθηκε το κλείσιμό του και περίπου σβήστηκε η σκληρή δουλειά για έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση του ’12-’13;
Το έχω πει ξανά ότι η ανάληψη εκ μέρους μου του Υπουργείου Οικονομικών το 2013 ήταν αποστολή ζωής. Δεν ξέρω εάν όλοι συνειδητοποιούν ή ενθυμούνται πόσο κοντά είχαμε φτάσει στην πλήρη οικονομική κατάρρευση και πόσο μεγάλο ήταν το διακύβευμα. Κρινόταν το μέλλον και η υπόσταση της πατρίδας μας. Έπρεπε να λάβουμε πολύ δύσκολες αποφάσεις, όπως ήταν και αυτές για τον Συνεργατισμό. Ήταν όμως αυτές οι αποφάσεις που μας επέτρεψαν να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Επί μέρους λάθη μπορεί να έγιναν, αλλά όλες αυτές τις μεγάλες αποφάσεις θα τις λάμβανα ξανά, χωρίς καμία επιφύλαξη, χωρίς δισταγμό και χωρίς να με ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο εάν αυτές θα με τσαλάκωναν ή θα μου προκαλούσαν προσωπικό πολιτικό κόστος. Εξάλλου για μένα η πολιτική δεν είναι άσκηση εικόνας και επικοινωνίας. Πολιτική για μένα είναι να βγαίνεις μπροστά στα δύσκολα.
Κλείνει ο κύκλος
Περνά από τον νου σας να αφήσετε την πολιτική; Να κλείσετε οριστικά τον κύκλο της πολιτικής;
Αυτό είναι δεδομένο. Στην πολιτική πρέπει να μένεις όσο υπάρχει ανάγκη, ευκαιρία και κατάλληλος ρόλος. Δεν πρέπει να μένεις για να μένεις. Είχα το προνόμιο να υπηρετήσω από θέσεις εξαιρετικής ευθύνης, αναλαμβάνοντας δύο φορές το Υπουργείο Οικονομικών σε καιρούς δύσκολους, εκλεγόμενος δύο φορές βουλευτής και φτάνοντας μέχρι τη θέση του αναπληρωτή προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού. Παρόλο που στα 51 μου χρόνια δεν είμαι ηλικιακά μεγάλος, κάνω ένα βήμα πίσω. Παραμένω βουλευτής, θα εκπληρώσω στο έπακρο τα κοινοβουλευτικά μου καθήκοντα και λογικά, στο τέλος της θητείας μου το 2026, θα κλείσω οριστικά τον κύκλο μου.
